Μετά την αναφορά στο ελαιοτριβείο του Ντρίγκα, στην προηγούμενη παρελθοντική ανάρτηση, ας συναντήσουμε τον Γιάννη Κόκκινο και τον βοηθό του, Χρήστο, στο ελαιοτριβείο του πρώτου, το 1958.
Το 1920, ο Χαράλαμπος Κόκκινος αγόρασε από την Ι. Μ. Παναχράντου χωράφι που περιελάμβανε έναν παλαιό νερόμυλο (στο συμβόλαιο χαρακτηριζόταν ως "παλαιό μυλοστάσιο"). Ο νερόμυλος μετετράπη σε σαπωνοποιείο και το σαπούνι που φτιαχνόταν εκεί, έβγαινε και εκτός Άνδρου.
Κατά το 1940, άρχισε να λειτουργεί ως ελαιοτριβείο από τον ίδιο Χαράλαμπο Κόκκινο, τον οποίο διεδέχθη ο γυιός του (και επί πολλά έτη πρόεδρος του Συλλόγου μας), Γιάννης Κόκκινος. Ήταν το πρώτο ατμοκίνητο ελαιοτριβείο της Άνδρου. Λειτούργησε μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1960. Χαρακτηριστικό ήταν το σφύριγμα κατά την έναρξη της καθημερινής λειτουργίας του, μέσω του οποίου ειδοποιούντο οι ...πελάτες!
(Αρχείο Καίτης Βάρελη-Κοκκίνου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε για την επίσκεψη και το σχόλιό σας. Όμως, ανώνυμα και κακοπροαίρετα, υβριστικά ή ειρωνικά σχόλια δεν θα δημοσιεύονται.